ES6 Modülleri ve globalThis ile Güvenli JavaScript Korumalı Alanı Oluşturma

Güvenli Bağlam Yalıtımı için JavaScript'te globalThis konusunda uzmanlaşmak

Harici veya güvenilmeyen girişlerle etkileşime giren JavaScript kodu yazarken global nesneye yetkisiz erişimin önlenmesi zorunludur. Bu, çevrenizin güvenliğini ve tutarlılığını garanti eder. Küresel kapsamı kontrol etmenin çağdaş bir yöntemi, nesne.

nesne. En önemlisi, yeniden yapılandırılabilir olduğundan, sanal alanlar veya kontrollü yürütme ortamları geçici olarak üzerine yazılarak oluşturulabilir.

Geliştiriciler, özellikle güvenilmeyen girişlerle çalışırken yararlı olan bu işlevsellik sayesinde kod yürütmeyi izole edebilir. Yalnızca önceden belirlenmiş bir değişkenler kümesine erişime izin verirken küresel nesnenin geri kalanına maruz kalmayı önleyen benzersiz bir küresel bağlam oluşturarak kodu korumalı alana alabiliriz.

Bu makale nasıl kullanılacağını tartışacak ve bir sanal alan oluşturmak için ES6 modülleri. Düzenlenmiş bir ortamda güvenli kod yürütülmesini garanti etmek için anlık olarak küresel bağlamın yerini alan bir kavram kanıtını göstereceğim.

Emretmek	Kullanım Örneği
globalThis	myContext = globalThis; - küresel nesneye evrensel bir referans sunan benzersiz bir nesnedir. Burada, bir korumalı alanı taklit etmek ve benzersiz bir küresel kapsam oluşturmak için bunun üzerine yazılır.
Proxy	let mySandbox = new Proxy(sandboxHandler, myContext); - Bir nesnenin işlemleri bir proxy aracılığıyla durdurulabilir ve yeniden tanımlanabilir; bu örnekte korumalı alan bağlam değişkenlerine erişim kontrol edilebilir.
get	get: (target, prop) =>get: (hedef, destek) => { ... } - Proxy'deki trap, sanal alan nesnesinin özelliklerine erişmeye çalışarak yalnızca izin verilen özelliklerin döndürülmesini sağlar ve tanımlanmamış olanlar için hatalar atar.
finally	Son olarak GlobalThis, saveGlobal'a eşittir; - Yürütme sırasında hata oluşup oluşmadığı, blok, orijinal genel bağlamı geri yükleyerek genel nesnenin bütünlüğünün korunmasını sağlar.
ReferenceError	'Özellik tanımlı değil'; yeni ReferenceError at; - A Sandbox içindeki tanımlanmamış değişkenlere erişim girişiminde bulunulan durumları ele almak için manuel olarak atılır ve beklenmeyen erişimi önleyerek güvenliği artırır.
IIFE	((globalThis) =>((globalThis) => { ... })(globalThis); - Bir (Hemen Çağrılan İşlev İfadesi), korumalı alana alınmış kod yürütülürken genel nesneyi istenmeyen maruziyetten koruyan yerel bir kapsam oluşturmak için kullanılır.
try...catch	'Özellik tanımlı değil'; yeni ReferenceError at; - A Sandbox içindeki tanımlanmamış değişkenlere erişim girişiminde bulunulan durumları ele almak için manuel olarak atılır ve beklenmeyen erişimi önleyerek güvenliği artırır.
savedGlobal	'Özellik tanımlı değil'; yeni ReferenceError at; - A Sandbox içindeki tanımlanmamış değişkenlere erişim girişiminde bulunulan durumları ele almak için manuel olarak atılır ve beklenmeyen erişimi önleyerek güvenliği artırır.

ES6 Modülleri ve globalThis ile Güvenli Küresel Bağlam Oluşturma

Sunulan komut dosyalarının temel amacı, nerede küresel nesne () geçici olarak değiştirilir. Bu yöntem, orijinal global nesnedeki önemli değişkenleri veya özellikleri gizli tutmanıza olanak tanır; bu, harici veya güvenilmeyen kodla çalışırken çok faydalıdır. Genel kapsamın yeniden tanımlanması, kodu yalnızca sanal alanda bildirilen özelliklere erişecek şekilde sınırlandırarak değişken erişimi üzerinde daha iyi kontrol sağlar.

Orijinali kaydetme yerel bir değişkene () ilk örnekteki süreçteki ilk adımdır. Bu önemli bir adımdır çünkü korumalı alana alınmış kod gerçekleştirildikten sonra genel bağlam geri yüklenecektir. Genel bağlamı yeni bir nesneyle değiştirdikten sonra (burada, ), komut dosyası değişkenleri almaya çalışır (burada, A Ve ) bu sanal alanın içinde yer alır. Bahsedilen ilk sayıda gösterildiği gibi, belirli değişkenler belirtilmediğinde bir referans hatası ortaya çıkar. Son olarak, blok, uygulamanın diğer alanlarında beklenmeyen etkilerden kaçınarak, yürütme sonrasında genel bağlamın her zaman geri yüklenmesini sağlar.

İkinci yaklaşım, bir Bu prosedürün iyileştirilmesine itiraz ediyoruz. JavaScript'te proxy, programcıların nesneler üzerinde gerçekleştirilen eylemleri yeniden yorumlamasını ve engellemesini sağlar. Bu komut dosyasında Proxy, mülk erişimi isteklerini izler ve istenen özelliğin sanal alan nesnesinde mevcut olup olmadığını belirler. A Özelliğin bulunamaması durumunda hiçbir harici değişkene erişilemeyeceğini garanti ederek atılır. Bu nedenle, dinamik bir sanal alan ortamında küresel kapsamı güvence altına almak ve değişken erişimini yönetmek için güçlü bir seçenektir.

Korumalı alan yürütmesini tamamen izole etmek için üçüncü komut dosyası bir IIFE (Hemen Çağrılan İşlev İfadesi) kullanır. IIFE modeli tüm eylemi kendi yerel kapsamı içinde sardığından, harici kodun küresel bağlama erişmesi veya buna müdahale etmesi zordur. Bu yöntem daha güvenlidir çünkü globalThis dış dünyaya maruz kalmaz ve yalnızca IIFE içerisinde değiştirilir. Tüm korumalı alan kodlarının tamamen ayrılmış bir ortamda çalışmasını garanti ederek, komut dosyasının çalışmasında güvenliği ve tutarlılığı artırır.

let myContext = { a: 1, b: 2 };
let f = () => {
    let savedGlobal = globalThis;  // Save the original globalThis
    globalThis = myContext;        // Overwrite globalThis with the sandbox context
    try {
        let result = a + b;         // Attempt to access a and b within the sandbox
        return result;              // Return the calculated result
    } catch (e) {
        console.error(e);           // Catch errors, such as reference errors
    } finally {
        globalThis = savedGlobal;   // Restore the original global context
    }
};
console.log(f());

const myContext = { a: 1, b: 2 };
const sandboxHandler = {
    get: (target, prop) => {
        if (prop in target) {
            return target[prop];
        } else {
            throw new ReferenceError(\`Property \${prop} is not defined\`);
        }
    }
};
let mySandbox = new Proxy(myContext, sandboxHandler);
let f = () => {
    let savedGlobal = globalThis;
    globalThis = mySandbox;           // Overwrite with sandbox proxy
    try {
        let result = a + b;           // Access sandbox variables safely
        return result;
    } catch (e) {
        console.error(e);
    } finally {
        globalThis = savedGlobal;      // Restore global context
    }
};
console.log(f());

((globalThis) => {
    const myContext = { a: 1, b: 2 };
    const f = () => {
        let result = myContext.a + myContext.b;  // Access sandbox variables directly
        return result;
    };
    console.log(f());                // Log the result of the sandboxed function
})(globalThis);

JavaScript Korumalı Alanında Özel Küresel Bağlam Kullanımının Genişletilmesi

İstihdamın bir diğer faydası korumalı alan durumunda. Temelde, örneğimizde gösterildiği gibi, özel bir bağlamla genel nesnenin üzerine yazdığınızda, kodunuzun vurgusunu kontrollü bir değişkenler koleksiyonuna yeniden yönlendiriyorsunuz. Güvenilmeyen üçüncü taraf komut dosyalarını çalıştırırken veya büyük bir çevrimiçi uygulamanın farklı modüllerini ayırırken, bu strateji özellikle değişkenlerin çapraz bulaşmasını önlemede yararlı olabilir.

JavaScript'teki ES6 modül sisteminin değişkenleri kısmen ayıran yerleşik kapsam belirleme tekniklerine sahip olması da bir diğer önemli unsurdur. Öte yandan, kullanarak bunun ötesine geçmemizi sağlar. Erişmemesi gereken komut dosyalarının orijinal genel bağlamı görmesini engelleyerek, bu yalnızca güvenliği güçlendirmekle kalmaz, aynı zamanda genel değişkenlerin yanlışlıkla üzerine yazılmasını önlemeye de yardımcı olur. Bu yöntem, uygulamaları kötü amaçlı veya kötü yazılmış kodlardan korumak için iyi çalışır.

ES6 modüllerini birleştirmek Uygulamanızın hangi bileşenlerinin genel nesneye erişime sahip olduğu konusunda ayrıntılı kontrole ihtiyaç duyduğunuz durumlarda güvenliği daha da artırır. Proxy'ler, genel nesne içindeki belirli özelliklere erişimi filtreleyerek yalnızca izin verilen özelliklere erişilebildiğinden emin olmanızı sağlar. Çok kiracılı bir uygulamadaki her kiracının verilerinin diğer kiracıların verilerinden tamamen ayrılması gerekir. Bu çözüm ölçeklenebilir ve çeşitli kullanım senaryolarına uyarlanabilir.

1. Rolü nedir? JavaScript'te mi?
2. 'Özellik tanımlı değil'; yeni ReferenceError at; - A Sandbox içindeki tanımlanmamış değişkenlere erişim girişiminde bulunulan durumları ele almak için manuel olarak atılır ve beklenmeyen erişimi önleyerek güvenliği artırır.
3. JavaScript'te korumalı alan oluşturma neden önemlidir?
4. Hassas değişkenleri korumak, yetkisiz programların genel nesneye erişimini sınırlamak ve kod yürütmeyi yalıtmak, bunların tümü korumalı alan oluşturma yoluyla mümkün olur.
5. Nasıl nesne korumalı alan güvenliğini artırıyor mu?
6. A korumalı alan ortamı güvenliği için etkili bir araçtır çünkü mülk erişimlerini engelleyebilir ve erişimi yalnızca önceden tanımlanmış özelliklerle sınırlayabilir.
7. IIFE, küresel bağlamların izolasyonuna nasıl yardımcı olabilir ve bu ne anlama gelir?
8. IIFE (Hemen Çağrılan İşlev İfadesi), kod yürütmeyi kapsülleyerek genel nesneye dışarıdan erişimi önler ve korumalı alanın tamamen izolasyonunu sağlar.
9. IIFE (Hemen Çağrılan İşlev İfadesi), kod yürütmeyi izole ederek global nesneye harici erişimi yasaklar ve sanal alanın tamamen izolasyonunu sağlar.
10. Kullanımdan kaldırılanların kullanılması önerilmez ifade. Gibi çağdaş ikameler Ve nesneler daha güvenilir ve emniyetli seçenekler sunar.