Kart oyunu mekaniği için C ++ 'da dinamik işlev değiştirme

Dinamik Kart Yükseltmeleri için Mastering Fonksiyon Değiştirme

Her kartın yeni yeteneklerle dinamik olarak gelişebileceği bir kart oyunu tasarladığınızı düşünün. 🎴 Çalışma zamanında bir kartın Play () işlevini değiştirmek, "Mill a kart" veya "iki kez oynat" gibi efektler eklemek istiyorsunuz. Bu, kartların yükseltmelere sorunsuz bir şekilde uyum sağladığı son derece esnek bir sistem oluşturur.

Geleneksel olarak, C ++ 'da dinamik olarak işlevleri değiştirmek, statik doğası nedeniyle zordur. Yerleşik fonksiyon yeniden atamalarına sahip dillerin aksine, C ++, işlev işaretçileri, lambdas veya std :: işlev gibi yapılandırılmış bir yaklaşım gerektirir. Doğru yöntemi seçmek verimliliği ve sürdürülebilirliği sağlar.

Bir zorluk, büyük miktarda kod yeniden yazmadan yükseltmeleri katmanlama yaparken orijinal işlevi korumaktır. Mevcut Play () işlevini sarmak ve uygulanan yükseltmelere göre davranışını genişletmek için bir yönteme ihtiyacınız var. Bir kek dekore etmek gibi düşünün - her katman tüm pastayı değiştirmeden benzersiz bir lezzet katar! 🎂

Bu makalede, C ++ 'da dinamik olarak işlev değiştirmenin nasıl uygulanacağını araştıracağız. Değişikliklerini tartışırken Fonksiyon işaretçileri ve std :: işlev gibi stratejilere bakacağız. İster C ++ 'da yeni olun, ister mevcut bir sistemi geliştirin, bu teknikler daha esnek ve ölçeklenebilir bir oyun tasarımı oluşturmanıza yardımcı olacaktır.

Bir kart oyununda dinamik işlev değiştirme uygulama

Dinamik bir kart oyununda, çalışma zamanında Play () işlevini değiştirmek, oyunda daha fazla esneklik sağlar. Her yükseltme için oyun işlevinin ayrı sürümlerini yazmak yerine, İşlev işaretçileri- Lambdas, Ve std :: işlev Kartın davranışını dinamik olarak değiştirmek için. Bu yaklaşım, kartların mevcut mantığı yeniden yazmadan "Mill a kart" veya "iki kez oynat" gibi yükseltmeler almasını sağlar. Oyun ortasında bir karta bir yeteneğe eklediğiniz ve etkisini anında değiştirdiğiniz bir koleksiyon kart oyunu oynadığınızı hayal edin! 🎴

Kullanılan temel tekniklerden biri Fonksiyon sargısı Std :: Function tarafından sağlanmıştır. Bu, bir işlevi depolamamızı ve daha sonra ek davranışlarla değiştirmemizi sağlar. Örneğin, bir yükseltme uygulandığında, önceki Play () işlevini yakalarız ve davranışını genişleten yeni bir işlevin içine sararız. Bu, bir oyunda ekstra bir strateji katmanı eklemeye benzer - tıpkı bir RPG'deki bir karakterdeki meraklıları istiflemek gibi! 🛡️

Keşfettiğimiz bir diğer yöntem de işlev işaretçileri kullanmaktır. İşlev işaretçileri, çalışma zamanında hangi işlevin çağrıldığını değiştirmemize izin verir, bu da onları performansın kritik olduğu durumlar için ideal hale getirir. Esneklik sağlarken, özellikle yerel değişkenleri yakalarken STD :: işlevinden daha zor olabilirler. Bununla birlikte, işlev işaretçileri, gerçek zamanlı kart etkileşimleri veya bir kart oyununda AI karar verme gibi performansa duyarlı senaryolarda yararlıdır.

Son olarak, kullanarak nesne odaklı bir yaklaşım miras Ve yöntem geçersiz kılınma uygulandı. Bu yöntem, davranışını değiştiren türetilmiş sınıflar oluşturarak Play () işlevini genişletmemizi sağlar. Örneğin, özel bir kart türü taban kart sınıfından miras alabilir ve ek efektler eklemek için play () geçersiz kılabilir. Bu, belirli kart türlerinin benzersiz davranışlar gerektirdiği daha karmaşık oyun mekaniği tasarlarken kullanışlıdır. Bu teknikleri birleştirerek, geliştiriciler dinamik yükseltmeleri sorunsuz bir şekilde destekleyen oldukça modüler ve genişletilebilir bir kart oyun sistemi oluşturabilirler.

#include <iostream>
#include <functional>
class Card {
public:
    std::function<void()> PlayFunction;
    Card() {
        PlayFunction = [&]() { std::cout << "Playing base card\n"; };
    }
    void Play() { PlayFunction(); }
};
void MillCard() { std::cout << "Milling a card\n"; }
void UpgradeWithMill(Card &card) {
    auto oldPlay = card.PlayFunction;
    card.PlayFunction = [=]() { oldPlay(); MillCard(); };
}
int main() {
    Card myCard;
    UpgradeWithMill(myCard);
    myCard.Play();
    return 0;
}

#include <iostream>
typedef void (*PlayFunc)();
void BasePlay() { std::cout << "Base play function\n"; }
void PlayTwice() {
    std::cout << "Playing twice!\n";
    BasePlay();
    BasePlay();
}
int main() {
    PlayFunc playFunction = &BasePlay;
    playFunction();
    playFunction = &PlayTwice;
    playFunction();
    return 0;
}

#include <iostream>
class Card {
public:
    virtual void Play() { std::cout << "Playing base card\n"; }
};
class UpgradedCard : public Card {
public:
    void Play() override {
        Card::Play();
        std::cout << "Additional effect triggered!\n";
    }
};
int main() {
    Card* myCard = new UpgradedCard();
    myCard->Play();
    delete myCard;
    return 0;
}

Dekoratörler ve ara katman yazılımı ile çalışma zamanı fonksiyonunun değiştirilmesi

C ++ 'da işlevleri dinamik olarak değiştirmenin bir başka güçlü yolu, dekoratör deseni. Bu yöntem, temel mantığı sağlam tutarken mevcut bir işlevi ek davranışlarla sarmamızı sağlar. Play () işlevini doğrudan değiştirmek yerine, bir rol yapma oyununa arabellekler uygulamaya benzer bir değişiklik zinciri oluştururuz. Hasar veren bir temel kartınız olduğunu ve "yanma" etkisi eklediğinizi düşünün - kartın çalındığı zaman, düşman da zamanla hasar alır. 🔥

Middleware tarzı işlev sarma, web geliştirmesinden esinlenen ancak oyun mekaniği için geçerli olan bir başka yaklaşımdır. Burada, her etki ana işlevden önce veya sonra yürütülen bir katman görevi görür. Kullanma std :: vektör Birden çok fonksiyon sargısı depolamak, birden fazla yükseltmenin dinamik olarak istiflenmesine izin verir. Örneğin, bir kart önceki efektlerin üzerine yazmadan hem "iki kez oynat" hem de "A kartını değirmen" yeteneklerini kazanabilir. Bu, her bir geliştirmenin yeni yetenekler eklediği bir oyunda birden fazla güçlendirmeyi donatmaya benzer.

Sonunda, düşünerek olay odaklı programlama çalışma zamanı değişikliklerini daha da optimize edebilir. Bir gözlemci deseni kullanarak, kartlar efektleri dinamik olarak kaydedebilir ve tetikleyicilere yanıt verebilir. Bu, belirli koşullara göre çoklu etkileri zincirleme gibi karmaşık etkileşimleri ele alırken kullanışlıdır. Örneğin, bir kart, belirli koşullar altında oynatılırsa, daha önce başka bir kart çalınırsa ekstra bir kart çizmek gibi farklı bir etki kazanabilir. Bu teknikler C ++ 'da fonksiyonun değiştirilmesini daha esnek ve ölçeklenebilir hale getirir. 🎮