Rozwiązywanie złożonych relacji między podmiotami wirtualnymi za pomocą MikroORM 🚀
Podczas tworzenia skalowalnych aplikacji w NestJS używając MikroORM, programiści często stają przed wyzwaniami w zarządzaniu relacjami, szczególnie z podmiotami wirtualnymi. Załóżmy na przykład, że masz element „StockItem”, który łączy się z wieloma relacjami i chcesz podsumować te relacje w jednym widoku.
Jest to częsty scenariusz podczas pracy z systemami magazynowymi. Załóżmy, że śledzisz zmiany zapasów w czasie i potrzebujesz widoku „StockItemStatus” – aby szybko podsumować poziom zapasów. Problem pojawia się, gdy MikroORM nie rozpoznaje związku między obiektem a widokiem wirtualnym.
Ostatnio napotkałem błąd: „TypeError: Nie można odczytać właściwości niezdefiniowanego (czytanie „dopasowania”).” Nastąpiło to podczas próby utworzenia nowego elementu „StockItem” i połączenia go z widokiem „StockItemStatus”. Jako programista rozumiem, jak frustrujące mogą być te problemy, gdy Twoje elementy i widoki nie są zsynchronizowane. 🤯
W tym artykule przeprowadzę Cię przez proces skutecznego rozwiązania tego problemu w MikroORM, jednocześnie utrzymując wydajność pod kontrolą. Dzieląc się praktycznym podejściem, unikniesz typowych pułapek i zapewnisz sobie bezpieczeństwo WykresQL Interfejs API i podmioty wirtualne płynnie ze sobą współpracują. Zanurzmy się!
Rozkaz | Przykład użycia |
---|---|
@Entity({ expression: 'SELECT * FROM ...' }) | To polecenie MikroORM definiuje jednostkę wirtualną odwzorowaną w widoku bazy danych przy użyciu surowych wyrażeń SQL. Pozwala na użycie widoków tylko do odczytu zamiast zwykłych tabel. |
@OneToOne(() =>@OneToOne(() => TargetEntity, { eager: true }) | Definiuje relację jeden do jednego pomiędzy dwoma obiektami. Opcja chętnie zapewnia automatyczne ładowanie relacji za każdym razem, gdy wysyłane jest zapytanie do encji. |
@BeforeCreate() | Hak cyklu życia specyficzny dla MikroORM. To polecenie jest uruchamiane przed utworzeniem nowej instancji jednostki w bazie danych, co jest przydatne do automatycznego inicjowania powiązanych danych. |
em.transactional(async (em) =>em.transactional(async (em) => { ... }) | Wykonuje serię operacji na bazie danych w ramach pojedynczej transakcji, zapewniając niepodzielność. Jeśli jakakolwiek operacja zakończy się niepowodzeniem, zmiany zostaną cofnięte. |
em.create(Entity, data) | Ta metoda tworzy instancję nowego obiektu jednostki i inicjuje go przy użyciu dostarczonych danych. Upraszcza tworzenie encji w warstwie usług. |
em.persistAndFlush(entity) | Polecenie MikroORM umożliwiające utrwalenie zmian w obiekcie i natychmiastową synchronizację z bazą danych. Dla prostoty łączy w sobie oszczędzanie i spłukiwanie. |
Ref<TargetEntity> | Służy do tworzenia odniesienia do innego obiektu, umożliwiając leniwe ładowanie i unikanie pełnego nawodnienia obiektu, gdy nie jest to konieczne. |
@PrimaryKey() | Oznacza pole jako klucz podstawowy dla encji w MikroORM. Unikalnie identyfikuje każdą instancję jednostki w tabeli lub widoku bazy danych. |
joinColumn / inverseJoinColumn | Te opcje w konfiguracji relacji określają kolumnę klucza obcego po stronie będącej właścicielem i kolumnę klucza podstawowego po odwrotnej stronie relacji. |
jest.fn((fn) =>jest.fn((fn) => fn(...)) | Polecenie Jest do wyśmiewania i testowania zachowania funkcji w testach jednostkowych. Umożliwia definiowanie niestandardowych implementacji dla scenariuszy testowych. |
Rozwiązywanie relacji między encjami za pomocą MikroORM w NestJS
Podczas pracy z MikroORM i widoki baz danych w formacie a NestJS projektu obsługa relacji między jednostkami a jednostkami wirtualnymi może być trudna. W powyższym przykładzie zajęliśmy się problemem powiązania jednostki „StockItem” z wirtualnym widokiem o nazwie „StockItemStatus”. Problem powstał, ponieważ jednostka wirtualna nie zachowywała się jak zwykła tabela podczas procesu tworzenia, co skutkowało błędem „TypeError: Cannot read Properties of undependent (czytanie „match”)”. Łącząc haki cyklu życia, operacje transakcyjne i polecenia mapowania relacyjnego, osiągnęliśmy przejrzyste rozwiązanie tego problemu. 🚀
Najpierw użyliśmy `@Entity({wyrażenie: 'WYBIERZ * FROM stock_item_status' })` do zdefiniowania encji wirtualnej. Jest to potężna funkcja MikroORM, która pozwala programistom mapować widoki baz danych bezpośrednio do ich aplikacji jako jednostki tylko do odczytu. W naszym przypadku „StockItemStatus” podsumowuje wszystkie zmiany zapasów w jedną wartość statusu, poprawiając wydajność poprzez uniknięcie powtarzających się obliczeń przy użyciu „@Formula”. Ta konfiguracja jest szczególnie przydatna w przypadku systemów takich jak zarządzanie zapasami, gdzie agregacja danych ma kluczowe znaczenie.
Dekorator `@OneToOne` z opcją `eager: true` odegrał zasadniczą rolę w zapewnieniu automatycznego ładowania powiązanego `StockItemStatus` przy każdym zapytaniu o `StockItem`. Jednak kwestia kreacji wymagała dodatkowej interwencji. Aby rozwiązać ten problem, zaimplementowaliśmy hak „BeforeCreate” i niestandardową metodę transakcyjną. Hak inicjuje relację automatycznie przed utrwaleniem jednostki, podczas gdy transakcja zapewnia niepodzielność, gdy obie jednostki są zapisywane razem. Przykładem może być sklep internetowy, w którym konieczne jest rejestrowanie pozycji magazynowych produktów i powiązanie ich z obliczonymi statusami w ramach jednej, płynnej operacji. 🛒
Na koniec, aby zweryfikować nasze rozwiązanie, dodaliśmy testy jednostkowe przy użyciu Jest. Wyśmiewanie `EntityManager` pozwoliło nam zasymulować operacje na bazie danych i upewnić się, że zarówno tworzenie, jak i inicjowanie relacji przebiegają zgodnie z oczekiwaniami. Testowanie jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności rozwiązań backendowych, zwłaszcza gdy mamy do czynienia ze złożonymi relacjami pomiędzy podmiotami i widokami wirtualnymi. Modularyzując kod i stosując najlepsze praktyki, stworzyliśmy solidne rozwiązanie wielokrotnego użytku, które można łatwo dostosować do podobnych problemów w przyszłych projektach.
Rozwiązywanie relacji MikroORM pomiędzy obiektami i widokami wirtualnymi w NestJS
Rozwiązanie backendowe wykorzystujące MikroORM z NestJS i PostgreSQL, skupiające się na metodach modułowych i zoptymalizowanych
// --- StockItem Entity ---
import { Entity, PrimaryKey, OneToOne, Ref } from '@mikro-orm/core';
@Entity()
export class StockItem {
@PrimaryKey()
id: number;
@OneToOne(() => StockItemStatus, (status) => status.stockItem, { eager: true })
status: Ref<StockItemStatus>;
}
// --- StockItemStatus Virtual View Entity ---
@Entity({ expression: 'SELECT * FROM stock_item_status' })
export class StockItemStatus {
@PrimaryKey()
id: number;
@OneToOne(() => StockItem, { joinColumn: 'stock_item_id', inverseJoinColumn: 'id' })
stockItem: Ref<StockItem>;
}
// --- Service Layer: Custom Creation Method with Transaction Handling ---
import { Injectable } from '@nestjs/common';
import { EntityManager } from '@mikro-orm/core';
import { StockItem } from './stock-item.entity';
import { StockItemStatus } from './stock-item-status.entity';
@Injectable()
export class StockService {
constructor(private readonly em: EntityManager) {}
async createStockItem(data: Partial<StockItem>): Promise<StockItem> {
return this.em.transactional(async (em) => {
const stockItem = em.create(StockItem, data);
await em.persistAndFlush(stockItem);
const status = em.create(StockItemStatus, { stockItem });
await em.persistAndFlush(status);
return stockItem;
});
}
}
// --- Unit Test for StockService ---
import { Test, TestingModule } from '@nestjs/testing';
import { StockService } from './stock.service';
import { EntityManager } from '@mikro-orm/core';
describe('StockService', () => {
let service: StockService;
let mockEm: Partial<EntityManager>;
beforeEach(async () => {
mockEm = { transactional: jest.fn((fn) => fn({} as any)) };
const module: TestingModule = await Test.createTestingModule({
providers: [StockService, { provide: EntityManager, useValue: mockEm }],
}).compile();
service = module.get<StockService>(StockService);
});
it('should create a StockItem and its status', async () => {
const result = await service.createStockItem({ id: 1 });
expect(result).toBeDefined();
});
});
Alternatywne rozwiązanie wykorzystujące hak MikroORM do automatycznej obsługi relacji
Rozwiązanie backendowe wykorzystujące haki cyklu życia MikroORM w celu optymalizacji obsługi relacji encji wirtualnych
// --- StockItem Entity with BeforeCreate Hook ---
import { Entity, PrimaryKey, OneToOne, Ref, BeforeCreate } from '@mikro-orm/core';
@Entity()
export class StockItem {
@PrimaryKey()
id: number;
@OneToOne(() => StockItemStatus, (status) => status.stockItem, { eager: true })
status: Ref<StockItemStatus>;
@BeforeCreate()
createStatus() {
this.status = new StockItemStatus(this);
}
}
// --- StockItemStatus Entity ---
import { Entity, PrimaryKey, OneToOne, Ref } from '@mikro-orm/core';
@Entity()
export class StockItemStatus {
constructor(stockItem: StockItem) {
this.stockItem = stockItem;
}
@PrimaryKey()
id: number;
@OneToOne(() => StockItem)
stockItem: Ref<StockItem>;
}
// --- Stock Service (Same as Above) ---
import { Injectable } from '@nestjs/common';
import { EntityManager } from '@mikro-orm/core';
import { StockItem } from './stock-item.entity';
@Injectable()
export class StockService {
constructor(private readonly em: EntityManager) {}
async createStockItem(data: Partial<StockItem>) {
const stockItem = this.em.create(StockItem, data);
await this.em.persistAndFlush(stockItem);
return stockItem;
}
}
Optymalizacja relacji między jednostkami za pomocą wirtualnych widoków MikroORM
Podczas obsługi widoków bazy danych w MikroORM, często pomijanym aspektem jest optymalizacja wydajności zapytań i utrzymanie spójności danych. Chociaż utworzenie wirtualnej jednostki, takiej jak „StockItemStatus”, rozwiązuje problem podsumowania danych, zapewnienie wydajnych aktualizacji i płynnych relacji pozostaje wyzwaniem. W kontekście NestJS programiści muszą dokładnie mapować widoki i korzystać z narzędzi takich jak niestandardowe zapytania, aby osiągnąć elastyczność.
Jednym z rozwiązań jest wykorzystanie niestandardowych możliwości zapytań MikroORM dla obiektów wirtualnych. Zamiast ściśle polegać na `@Entity` z wyrażeniem, programiści mogą tworzyć repozytoria, które wykonują surowe zapytania SQL dla zaawansowanych przypadków użycia. Na przykład, jeśli widok taki jak „status_produktu_zapasów” agreguje zmiany w stanie zapasów, metoda repozytorium może pobrać i obliczyć tylko niezbędne dane, skracając czas ładowania. To podejście łączy widoki wirtualne z niestandardową logiką w celu zwiększenia wydajności.
Dodatkowo, kolejnym potężnym narzędziem w MikroORM jest dekorator `@Filter`. Filtry umożliwiają dynamiczne stosowanie warunków bez przepisywania zapytań. Można na przykład dynamicznie filtrować pozycje magazynowe na podstawie ich stanu w czasie wykonywania. Wyobraź sobie, że budujesz platformę e-commerce, w której stan zapasów często się zmienia: filtry mogą pomóc zapewnić, że pobierane będą tylko istotne dane w celu aktualizacji w czasie rzeczywistym, utrzymując efektywność zapasów. 🚀
Często zadawane pytania dotyczące MikroORM i obiektów wirtualnych
- Jak zdefiniować jednostkę wirtualną w MikroORM?
- Możesz użyć dekoratora @Entity({ expression: 'SELECT * FROM view_name' }) do mapowania widoku bazy danych jako jednostki tylko do odczytu.
- Jaki jest błąd „Nie można odczytać właściwości niezdefiniowanego (czytanie „dopasowania”)” w MikroORM?
- Ten błąd występuje podczas tworzenia encji z relacją, która nie została w pełni zainicjowana. Przed utrwaleniem jednostki upewnij się, że relacja została ustanowiona.
- Jak mogę efektywnie pobierać dane z jednostki wirtualnej?
- Używać custom repository methods do pisania zoptymalizowanych zapytań SQL lub filtrów dynamicznych w celu ograniczenia danych pobieranych z widoku.
- Jaki jest cel eager: true opcja w @OneToOne?
- The eager opcja zapewnia automatyczne ładowanie powiązanej encji podczas wysyłania zapytań do encji głównej, co zmniejsza potrzebę wykonywania dodatkowych zapytań.
- Czy mogę używać haków cyklu życia do inicjowania relacji?
- Tak, MikroORM umożliwia korzystanie z haków typu @BeforeCreate() aby automatycznie ustawić relacje przed zapisaniem encji w bazie danych.
Końcowe przemyślenia na temat relacji między encjami i widoków wirtualnych 🚀
Efektywne powiązanie jednostek z widokami bazy danych w MikroORM wymaga starannej konfiguracji. Haki cyklu życia, takie jak @Przed utworzeniem lub metody transakcyjne zapewniają prawidłowe ustanowienie relacji przed utrwaleniem danych.
W rzeczywistych aplikacjach, takich jak systemy inwentaryzacji lub podsumowania finansowe, widoki wirtualne pomagają usprawnić agregację danych. Postępując zgodnie z najlepszymi praktykami, możesz uniknąć błędów i zoptymalizować wydajność backendu, aby zapewnić płynniejsze środowisko programistyczne. ⚙️
Źródła i odniesienia do relacji MikroORM
- Dokumentacja dla MikroORM i jego mapowania relacji można znaleźć pod adresem Oficjalna dokumentacja MikroORM .
- Wytyczne dotyczące zarządzania widokami baz danych i jednostkami wirtualnymi są dostępne pod adresem Filtry MikroORM .
- Dla szerszego zrozumienia Relacje jeden na jeden w NestJS i MikroORM, patrz Integracja z bazą danych NestJS .
- Przykłady i dyskusje związane z zarządzaniem jednostkami w widokach wirtualnych można znaleźć w Problemy z GitHubem MikroORM .